Benimkilerden inciler...

Ethem bu ara playstatıon'ın başından kalkmaz oldu. Yok efendim yarış yapıyor sonra araba kazanıyor onları süslüyor püslüyor bir neşe bir mutluluk:)) Ben ki evin dağılmasına bile göz yumarak eve bilgisayar götürmeyen insan playstatıon karşısında çaresiz kaldım. Babamıza göre el&göz koordinasyonunu sağlıyormuş zararı yokmuş. E inşallah.. Gerçi "çocuğum n'anlıyorsun bundan kapat şunu" da diyemiyorum çünkü çocuklar doğmadan önce biz de çok oynardık hatta hamileyken yarış hırsımdan erken doğuma bile gidebilirdim. Hamileliğimin son aylarında çok mızıklıyordum "aaaa ama bak beni yeniyorsun karnım kasım kasım kasılıyor şimdi doğacak bunlar!!!" yenmenin kısa yolunu bulmuştum yani:))

Ethem playstatıondaki bu zaferlerinden o kadar etkilenir oldu ki geçen gün babasına aynen şu cümleyi kurdu " baba ben düşündüm 5 yaş olmaya karar verdim" hadi bakalım...
Oğlum düşünmüş bir kere:)) Babası yaşların sırayla olduğunu açıkladı da ben de bir anda 32 olmaktan kurtuldum:))


Şimdi bu kendini çok büyümüş sanan benim canım oğlum (bu arada kendi başlarına uyuyor olmaları da bence bu güvenlerin de etkili)aynı günün akşamına bana şunu söylüyor. " anne ben küçükken pokatala n'diyordum?" beni aldı bir gülme sanki şimdi çok doğrusunu söylüyormuş gibi.. Ethem buna çok sinirlendi ve beynelmilel lafı olan "hiç komik değil anne" dedi bana tabii yani n'si komik??...

arkadan Efdal "peki anne ben küçükken manoneze n'diyordum??"
"oğlum pokatala po , kızım manoneze de ma diyordunuz " ...
"aaa n'komikmişiz anne"...
Bayılıyorum böyle özgün konuşmalarına hiç doğrusunu öğretesim gelmiyor. ...