Bir anaokulu buldum inşallah:)

Benim cücüklerime sanırım içime sinen bir okul buldum. Sanırım diyorum çünkü gene çetrefilli birkaç durum mevzu bahis. Birkaç arkadaşımızın tavsiyesi üzerine gittiğim bir okul içime sindi. Sorun şu ki benim asıl göndermek istediğim yerdeki şubeleri yeni binalarına haziran gibi geçiyorlarmış , gerçi bu sorunu da mayıs&haziranda çocukları diğer bir (benim burası çok uzak diye tutturduğum ) şubeye göndermekle çözüyoruz.

Ayyy babamın niye bu durumu anlamakta zorlandığını yazarken anladım:))) şu şubeymişte bu şubeymiş:)))

Çok düşünüp de kendimce belirlediğim "çocuklarım n'rede olduklarında aklım onlarda (çok fazla) kalmaz?? " kriterime uyuyor inşallah...

N'yse efendim bu sorunu da çözdüm gibi olmamın bir rahatlığı var üzerimde. İşte üzerimdeki bu rahatlamayla çocuklara okul alışverişine çıktım. İçimde alışveriş yapmak istememin vermiş olduğu bir bomba fakat evde bekleyenin çok olmasından kaynaklanan da zaman sıkıntısı olunca Mert'le yaptığımız alışveriş görülmeye değerdi.

Koca mağazanın bir ucundan Mert bana bağırıyor "Belgin bak bak bu nasıl??" " Ayyy harikaymış al al" koca mağazanın diğer ucunda ki ben "Merttt bak bak bu nasıl?" "Aaa iyiymiş al al" şeklinde ki görgüsüzceki alışverişimiz , ikimizin arasında fırdöndü olan mağaza yetkilisinin bile gülme krizine girmesiyle son buldu... İyiki de son bulmuş çünkü biz resmen kendimizi kaybetmişiz. N'oluyor yani di mi? n'bu şımarıklık? Aslında olan şımarıklık olayı değil; belki insanların 1-2 ayda yaptıkları alışverişi bizim zaman olanaksızlığımızdan dolayı yarım saat içinde tamamlamaya çalışma girişimiz. N'yse bu da geçmiş oldu fakat eve gidince farkettik ki ikimiz de çocuklara hep üst almışız altları gene açıkta... Bu bahane ile birkez daha fütursuzca alışveriş yaparım inşallah....