14 Temmuz 2011 Perşembe

Böylesi de zor...

  Bugün işyerinde bir sürü bir sürü tırıvılı işlerim vardı. Hepsi sonradan çıkma hepsi zamansız. Dışarlarda hallettim bitirdim. Açıkçası iş birsürüydü ama yorulduğumu bile anlamamıştım ta ki ablamın "annem söyledi mi Ethem dün gece rahatsızlanmış" demesine kadar. Anlaşılan annem aklım kalmasın diye birşey söylememişti. Benim minik oğlum yokluğumdan istifade dondurmayı şalap şulup bir hızla yemiş. Tabii mide bu üşütmüş bu sefer de bütün gece kusmuş.. Şu an kendimi hasta gibi hissediyorum bir anda sanki tüm dünyanın yükü üstüme bindi. Canım oğlum benim... yarın yanındayım...

Hiç yorum yok: