N'desem yalan..

Geçen gün Efdal ile Ethem'i okula almaya gittim; gitmişken öğretmenleriyle de görüştüm tabii.. Bir sıkıntılarının olup olmadığını sordum genel olarak Ethem'in annemi istiyorum mızıltıları harici okulda gayet keyiflilermiş. Öğretmenimiz aralarındaki kardeş bağının çok kuvvetli olduğunu ve bana da çok düşkün olduklarını söyledi...

Mesela geçen sene de birbirlerini yalnız bırakmamak adına okula gidiyorlardı ama bu sene durum biraz daha değişmiş anladığım kadarıyla.
Öğretmenimizin söylediğine göre her zaman birlikte hareket etmeye başlamışlar. Yemeğe gidileceği zaman , servise binileceği zaman , havuza girileceği zaman ya da uyku odasına gidileceği zaman hemen birbirlerini buluyorlarmış ve birbirlerini uyarıyorlarmış. Hatta öğretmen oyun için gruplara ayırırsa aynı grupta olmak istiyorlarmış ve bir çocuk gelip de ikisinden birinden oyuncak aldıysa diğeri hemen "onunla kardeşim oynuyor" diye müdahale ediyormuş. Evde de böyle olup olmadıklarını sordu. Valla o an kadına n'desem yalan olucaktı. "Hıı evet böyleler" desem yalan bazen kedi köpek gibiler hatta birbirlerinin canını yakmak için ölesiye mücadele içindeler ; babasının Ethem'i dışarı çıkarttığı birgün ben de Efdal'e küveti doldurup köpük yaptım.. Normalde Ethemle birlikteyken saatlerce orda kalsalar çıkmak istemezler kıkır kıkır oynarlar bu sefer yalnız olunca Efdal 10 dk geçmeden sıkıldı ben de gayri ihtiyari "Ethem olmayınca çabuk sıkıldın" dedim. Efdal o minicik gözlerini pörtleterekten "ben Ethemsizde yaşayabilirim anne" dedi. aynen bu cümleyi kullandı o kadar şaşırdım ki ne diyeceğimi bilemedim kemküm "elbette yaşıyabilirsin ben onu demek istemedim yani şey iki kişi daha çok eğleniliyor onu demek istedim" vs. lafı geveledim... Ya da öğretmene "yok evde hiç böyle değiller" desem yine yalan çünkü bazende beni şaşırtırcasına birbirlerini düşünüyorlar. Mesela Ethem çikolataya bayılan bir çocuk geçen gün babasıyla gittikleri markette bir tane kendine bir tane de Efdal'e çikolata almış. babası onu denemek için Efdal'e de çikolata alıcak kadar param yok deyince ikisini birden bırakmış kardeşine alınmayınca kendisine de almak istememiş...

Bazen onların büyüdükleri zamanı düşünüp acaba aradan geçen onca yıldan sonra bu bağ daha da mı güçlenecek yoksa yok olup gidecek mi merak ediyorum. Şu anda yıllar aralarındaki bağı güçlendiriyor. Oysa ki ben birçok ikiz annesine göre onlara gerçekten ayrı ayrı birey olarak davranıyorum mümkün olduğunca ayrı aktiviteler de bulunduruyorum ayrı ayrı oyunlar oynatıyorum odalarını ayırıyorum...
Bu hayatı nasıl mutlu oluyorlarsa öyle yaşamalarını istiyorum. Birbirlerini çok sevsinler ama birbilerinden sorumlu olmadıklarını bilsinler istiyorum elbette kardeş onlar ikiz onlar ama hangi minicik kalp kendi büyük sorumluluğunun yanında bir de başka bir insanın sorumluluğunu taşımaya zorlanabilir ki.. ben bunu hiç istemem.. sevgileri mutlulukları daim olsun birbirlerine mümkün olduğunca yanlışı doğruyu göstersinler destek olsunlar hiç büyük ayrılıklar yaşamak zorunda kalmasınlar inşallah...