Yine gelmediler.....

Bir de baktım en son 15 T'mmuzda yazı yazmışım!!! E normal tabii... önce 1 hafta tatile çıktık o da n'tatil?? Beğenmediğimden değil ama önceki alışılmış tatil köyü&otel tatili olmadığından.
Malumunuz benim kuzulara anane ve dede bakıyor ; onların da Kerpe tarafında yazlık evleri var(yerlisi olmayan pek bilmez diye düşünüyorum!!! hata mı yapıyorum belki bilen biliyordur neysem). Sair zamanda ananemiz ve dedemiz havalar ısındımı artık bu Nisan mı olur Mayıs mı bilinmez kendilerini yazlığa bir atarlar geri getirebilene aşkolsun. Eskiden yani taaa öğrenciyken diyelim ben de onlarla okul kapanır kapanmaz giderdim yazlığa... Ohhh 3 ay tatil.. Belki de hayatımın en sorunsuz en rahat zamanlarıydı.Bak şimdi konu n'relere kayıyor hemen toparlıyorum... Efendim çocuklar doğduğundan beri bizimkiler doğal olarak yazlık yüzü göremez oldular. Bu sene daha sene başından başladılar " acaba çocuklar anne&babaları olmadan bizimle yazlıkta kalırlar mı?" Bizim tabii Mert'le yüreğimiz pırpır kalmazlar desek olmaz ; kalırlar desek hiç olmaz... Böylece aylar geçti. Yaz iyice yüzünü göstermeye başlayınca annemler bir teklifte bulundular "bir hafta gidelim beraber kalalım sonra baktık çocuklar sevdiler biz bir hafta daha kalırız." iyi olur dedik işlerimizi ayarladık 2 hafta önce çıktık yola; hem de işlerimizi cumadan toparlayamadığımız için (karı koca kendi işinde çalışınca böyle oluyor malesef) kaldık salı akşamına. Yazlığımıza gidince n'kadar çok çok özlediğimi farkettim oraları. Gerçi çoğu şey hayat gibi değişmiş ama olsun kokusu aynı:)) 1 hafta olmasa da 5 gün kuzucuklarımla beraber denize girdik, kumda oynadık, dedemizin bahçemize kurduğu salıncaklarda sallandık yedik içtik oynadık derken pazar akşamına geldik.

Çocuklar çok mutlu, ananemiz mutlu dedemiz mutlu bir Mert'le biz buruk:(( nasıl olur acaba şöyle böyle derken annem "biz bir hafta daha kalırız Belgin hem bak ablan da geliyor biraz da teyzeleri oynar onlarla" deyince boynumuz bükük kabul ettik. Pazar akşamı bir gece daha çocuklarla geçirebilmek için yola çıkmadık. P'tesi sabahın körü kuzucuklarımızı öpüp düştük yollara...
Biz yokken gayet mutlularmış elbette bizi de soruyorlarmış ama zaten Bursa'da da anane ve dede ile kaldıkları için tutturmuyorlarmış açıkçası. Bu şekilde 4 gün daha geçti ve biz baktık dayanamıyoruz P'rşembe akşamı işten çıktığımız gibi yine kendimizi Kerpe yollarında bulduk. Canlarım bizi görünce çok mutlu oldular tabii... c'ma , C'tesi , P'zar derken..
tabii tabii tahmin ettiğim gibi annemler bir hafta daha kalmaya karar verdiler. "Belgin kızım çocuklar mis gibi havada bahçeli evde güneşin kumun tadını çıkarıyorlar hem bak Meltem'de senin gibi Doruk'u bırakıyor (Meltem benim en yakın arkadaşım hatta çocukluk arkadaşım hatta nikah şahidim hatta ben de onun nikah şahidiydim hatta aynı sene evlenip aynı sene çocuk doğurduğum canım arkadaşım:))) Ben Öff Pöff.... Bursada da nalet olası evin önü kablolu tv için kazılmış toz toprak pencere bile açılmıyor hem Doruk'la oynuyorlarmış hem babaanneleri de orda hem neneleri hem amanaları hem teyzeleri off pofff... ama ben çok özlüyorum o n'olucak??? Hiç birşey olmıyacak... Zaten ramazan geliyor bu h.sonu istemeseler de gelicekler:))) Bu arada bu sabah 5.30 da kalkıp yollara düşüp işe geldiğim ve hala birşey yemediğim için yazım biraz karmaşık olmuş olabilir:))) zaten ben de karmaşığım bu iki haftadır:)))


Bir iki zuzularımın resmini de ekliyeyim de yazımın üstündeki kasvet biraz kalksın...